لایب سان

In a Nutshell, So to Speak We named our potential piece of paradise Island Meadow Farm ... because it had some meadowy areas and is on an 8 mile by 15 mile island, a 20-minute ferry ride to the windward side of Seattle. Nearly 100 years old, it consisted of 13 acres, a turn-of-the-century “fixer-upper” farmhouse, numerous outbuildings in various stages of disrepair, a dozen plastic hoop houses, and a century’s worth of “this might come in handy someday” junk piled everywhere. In addition to its southern exposure and wealth of horticultural diversity, its greatest asset was its potential. We were extremely optimistic; we just didn’t know where to begin. Nowhere in our research could we find broad and reasonably universal guidelines for most start-up aspects of a very small farm featuring just two people — we already knew we did not want to depend on outside labor sources. In fact, the conventional wisdom was (and is) that, aside from a few unique situations, a very small farm simply can’t make enough money to support a family in a reasonable way, so there is no point in trying. We were so intent on making our farm our main livelihood that we forged ahead anyway.

چکیده فارسی

به طور خلاصه، بنابراین، ما نام قطعه بالقوه خود از بهشت ​​را مزرعه علفزار جزیره گذاشتیم... زیرا دارای مناطق چمنزاری بود و در یک جزیره 8 مایلی در 15 مایلی قرار دارد، 20 دقیقه با کشتی تا سمت بادگیر. سیاتل با قدمتی نزدیک به 100 سال، شامل 13 جریب، یک خانه مزرعه ای متعلق به قرن نوزدهم، ساختمان های جانبی متعدد در مراحل مختلف خرابی، ده ها خانه حلقه ای پلاستیکی، و به ارزش یک قرن "این ممکن است وارد شود". روزی مفید است» آشغال هایی که همه جا انباشته شده اند. علاوه بر قرار گرفتن در معرض جنوب و تنوع فراوان باغبانی، بزرگترین دارایی آن پتانسیل آن بود. ما بسیار خوشبین بودیم. ما فقط نمی دانستیم از کجا شروع کنیم در هیچ کجای تحقیقاتمان نتوانستیم دستورالعمل‌های گسترده و منطقی جهانی را برای بیشتر جنبه‌های راه‌اندازی یک مزرعه بسیار کوچک با حضور تنها دو نفر پیدا کنیم - ما قبلاً می‌دانستیم که نمی‌خواهیم به منابع نیروی کار خارجی وابسته باشیم. در واقع، عقل متعارف این بود (و این است) که، جدای از چند موقعیت منحصر به فرد، یک مزرعه بسیار کوچک به سادگی نمی تواند پول کافی برای حمایت از یک خانواده به روش معقول به دست آورد، بنابراین تلاش کردن بی فایده است. ما آنقدر قصد داشتیم مزرعه خود را معیشت اصلی خود کنیم که به هر حال پیش رفتیم.