لایب سان

Rebellious Wives, Neglectful Husbands brings into conversation the distinct fields of tafs=ir (Qur'anic exegesis) studies and women's studies by exploring significant shifts in modern Qur'anic commentaries on the subject of women. Hadia Mubarak places three of the most influential, Sunni Qur'anic commentaries in the twentieth century- Tafs=ir al-Man=ar, F=i Zil=al al-Qur'an, and al-Tahr=ir wa'l-Tanw=ir - against the backdrop of broader historical, intellectual, and political developments in modern North Africa. Mubarak illustrates the ways in which colonialism, nationalism, and modernization set into motion new ways of engaging with the subject of women in the Qur'an. Focusing her analysis on Qur'anic commentaries as a scholarly genre, Mubarak offers a critical and comparative analysis of these three modern commentaries with seven medieval commentaries, spanning from the ninth to fourteenth centuries, on verses dealing with neglectful husbands (4:128), rebellious wives (4:34), polygyny (4:3), and divorce (2:228). In contrast to assessments of the exegetical tradition as monolithically patriarchal, this book captures a medieval and modern tafs=ir tradition with pluralistic, complex, and evolving interpretations of women and gender in the Qur'an. Rather than pit a seemingly egalitarian Qur'an against an allegedly patriarchal exegetical tradition, Mubarak affirms the need for a critical engagement with tafs=ir studies among scholars concerned with women and gender in Islam. Mubarak argues that the capacity to bring new meanings to bear on the Qur'an is not only an intellectually viable one but inherent to the exegetical tradition.

چکیده فارسی

همسران سرکش، شوهران غافل، زمینه‌های متمایز مطالعات تفس=ایر (تفسیر قرآن) و مطالعات زنان را با کاوش در تغییرات قابل توجه در تفاسیر قرآنی مدرن درباره موضوع زنان به گفتگو می‌آورند. هادیه مبارک سه مورد از تأثیرگذارترین تفاسیر قرآنی اهل سنت در قرن بیستم را ذکر می کند: «تفس=ایر المن=ار»، «ف=ی ذیل=القرآن» و «التحر=ایر وال-». Tanw=ir - در پس زمینه تحولات تاریخی، فکری و سیاسی گسترده تر در شمال آفریقای مدرن. مبارک راه هایی را نشان می دهد که استعمار، ملی گرایی و مدرنیزاسیون راه های جدیدی را برای درگیر شدن با موضوع زنان در قرآن به راه انداختند. مبارک با تمرکز بر تحلیل خود بر تفاسیر قرآن به عنوان یک ژانر علمی، تحلیلی انتقادی و تطبیقی ​​از این سه تفسیر مدرن با هفت تفسیر قرون وسطایی، از قرن نهم تا چهاردهم، در آیاتی که به شوهران غافل می پردازد، ارائه می دهد (4: 128). همسران سرکش (4:34)، تعدد زوجات (4:3) و طلاق (2:228). برخلاف ارزیابی‌هایی که از سنت تفسیری به‌عنوان یکپارچه‌ای مردسالارانه می‌شود، این کتاب یک سنت قرون وسطایی و مدرن را با تفاسیر متکثر، پیچیده و متحول از زنان و جنسیت در قرآن به تصویر می‌کشد. مبارک به جای اینکه قرآن به ظاهر برابری طلبانه را در برابر یک سنت تفسیری مردسالارانه قرار دهد، بر نیاز به تعامل انتقادی با مطالعات تفس در میان دانشمندانی که به زنان و جنسیت در اسلام توجه دارند، تأکید می کند. مبارک استدلال می کند که ظرفیت آوردن معانی جدید در قرآن نه تنها از نظر عقلی قابل دوام است، بلکه ذاتی سنت تفسیری است.