لایب سان

While in one sense, this neocolonial vision of Rajasthan is ennobling, highlighting moments of cultural pride, it also demeans by omiting and obscuring salient features of contemporary life. This book explores the cultural politics of tourism in this region through interdisciplinary perspectives. It questions what the locals think about tourism and how tourism impacts on local groups, and how the hegemonic images of India which attract tourists are confirmed by the tourist industry. It also examines issues of town planning, gender, domestic economic reform, religious pilgrimage, Muslim identity within a Hindu dominated polity and elite/non-elite politics. These tightly-woven essays suggest that toursim heritage narratives obscure economic and social fracture lines and that tourism silences diversity, privileges certain historic and contemporary discourses, recapitulates colonialism, and compels members of marginalized groups to collude in the representation of relationships of subordination.

چکیده فارسی

در حالی که از یک جهت، این دیدگاه نواستعماری راجستان نجیب‌بخش است و لحظات غرور فرهنگی را برجسته می‌کند، اما با حذف و پنهان‌کردن ویژگی‌های برجسته زندگی معاصر، آن را نیز تحقیر می‌کند. این کتاب سیاست فرهنگی گردشگری در این منطقه را از طریق دیدگاه های میان رشته ای بررسی می کند. این سوال می‌پرسد که مردم محلی در مورد گردشگری چه فکر می‌کنند و چگونه گردشگری بر گروه‌های محلی تأثیر می‌گذارد و چگونه تصاویر هژمونیک هند که گردشگران را جذب می‌کند توسط صنعت توریست تأیید می‌شود. همچنین مسائل مربوط به برنامه ریزی شهری، جنسیت، اصلاحات اقتصادی داخلی، زیارت مذهبی، هویت مسلمان در یک سیاست تحت سلطه هندو و سیاست نخبگان/غیر نخبگان را بررسی می کند. این مقالات فشرده نشان می‌دهند که روایت‌های میراث گردشگری خطوط گسست اقتصادی و اجتماعی را مبهم می‌کند و گردشگری تنوع را خاموش می‌کند، به برخی گفتمان‌های تاریخی و معاصر امتیاز می‌دهد، استعمار را خلاصه می‌کند، و اعضای گروه‌های به حاشیه رانده شده را مجبور به تبانی در بازنمایی روابط فرعی می‌کند. p>