لایب سان

A War Staff paper of 14 April 1914 makes clear that Alsatian was one of five vessels already built (together with her sister-ship Calgarian, CPR’s Empress of Britain, and Canadian Northern’s Royal Edward and Royal George) considered ‘most suitable for armed merchant vessels’.21 The question of taking up these particular vessels had been ‘under consideration for some time’. In addition, two further vessels (each) were reported building for both Canadian companies. If this concern for acquiring five vessels in April 1914 seems quite modest by comparison with the number fitting out eight months later, the solution lies in the assertion that ‘the number 5 is probably the maximum that crews could be found for within 3 weeks after the declaration of war.’22 The ships should have good accommodation, carry a spare prize crew and be ready to take charge of captured prisoners. They should carry additional coal in their holds to give them a very large radius of action; their speed should be good but not excessive. While the standard armament for these vessels would normally be eight 4.7-inch guns, 6-inch quick-firing (QF) guns would be more suitable. The vessel should then be ‘fairly well matched with a German light cruiser armed with 4.1” guns, and should in any case so severely damage her as to greatly impair her fighting qualities’

چکیده فارسی

یک مقاله ستاد جنگ در 14 آوریل 1914 روشن می‌کند که آلزاس یکی از پنج کشتی‌ای بود که قبلاً ساخته شده بود (همراه با کشتی خواهرش Calgarian، امپراتور بریتانیا CPR، و رویال ادوارد و رویال جورج از شمال کانادا) مناسب‌ترین کشتی‌ها برای کشتی‌های بازرگانی مسلح. (21) مسئله تصاحب این کشتی‌های خاص «مدتی تحت بررسی بود». علاوه بر این، دو کشتی دیگر (هر کدام) برای هر دو شرکت کانادایی ساخته شدند. اگر این نگرانی برای دستیابی به پنج کشتی در آوریل 1914 در مقایسه با تعداد 8 ماه بعد بسیار کم به نظر می رسد، راه حل در این ادعا نهفته است که "عدد 5 احتمالاً حداکثری است که خدمه می توانند ظرف 3 هفته پس از آن پیدا کنند. اعلان جنگ.'22 کشتی ها باید محل اقامت خوبی داشته باشند، خدمه جایزه یدکی داشته باشند و آماده باشند تا مسئولیت اسیران اسیر را بر عهده بگیرند. آنها باید زغال سنگ اضافی را در انبارهای خود حمل کنند تا شعاع عمل بسیار زیادی به آنها بدهد. سرعت آنها باید خوب باشد اما بیش از حد نباشد. در حالی که تسلیحات استاندارد برای این شناورها معمولاً 8 اسلحه 4.7 اینچی است، اسلحه های شلیک سریع 6 اینچی (QF) مناسب تر هستند. سپس کشتی باید «به خوبی با یک رزمناو سبک آلمانی مجهز به اسلحه های 4.1 اینچی مطابقت داشته باشد و در هر صورت باید آنقدر به او آسیب برساند که به شدت ویژگی های رزمی او را مختل کند».