لایب سان

To say it is an honour to write this forward sounds trite yet I could not be more sincere.
Although not a Cambridge graduate, my undergraduate years coincided with the period of
greatest activity and excitement in plastic design of steelwork at Cambridge. Having spent the
entire intervening years as a structural engineer, it has been impossible for me ever to disregard
the inelastic response of steel structures, yet to experience the frustration of rarely taking
account of it. The retirement of Michael Horne and Randall Wood seemed to diminish interest
in Britain although in reality it probably was due to a general lack of construction of buildings
for which there was interest in inelastic response. That engineers in USA directed limited
research funds to other topics as they became less interested in plastic design probably led to the
concurrent wane of Lehigh’s research on this subject.

چکیده فارسی

این که بگویم نوشتن این پیش‌فرض باعث افتخار است، پیش پا افتاده به نظر می‌رسد، اما نمی‌توانم صادقانه‌تر باشم.
اگرچه فارغ التحصیل کمبریج نیستم، اما سال های کارشناسی من با دوره
مصادف شد بزرگترین فعالیت و هیجان در طراحی پلاستیک فولادکاری در کمبریج. پس از صرف
در تمام سالهای میانی به عنوان یک مهندس سازه، نادیده گرفتن آن برای من غیرممکن بوده است
پاسخ غیر ارتجاعی سازه های فولادی، هنوز ناامیدی ناشی از استفاده نادر را تجربه کرده است
حساب از آن به نظر می‌رسید که بازنشستگی مایکل هورنای و رندال وود باعث کاهش علاقه شد
در بریتانیا اگرچه در واقعیت احتمالاً به دلیل عدم ساخت کلی ساختمان ها بوده است
که برای آن علاقه به پاسخ غیر کشسان وجود داشت. که مهندسان در ایالات متحده محدود
را هدایت کردند سرمایه های تحقیقاتی برای موضوعات دیگر، زیرا آنها کمتر به طراحی پلاستیک علاقه مند شدند، احتمالاً منجر به
شد کاهش همزمان تحقیقات لیهای در مورد این موضوع.