لایب سان

First sustained critical reading of Lacoue-Labarthe's Phrase, which provides insights into a philosophically inspired work of prose poetry.

This book presents an interpretation of a volume of poetry and theoretical reflections (Phrase) by the late Philippe Lacoue-Labarthe, who is widely known as one of the major contributors to thinking about the relation between philosophy and literature in the continental tradition. His work has shaped the deconstructive approach to the question of the subject and has opened important paths of research relating to the topic of literary mimesis. Along with Jean-Luc Nancy, he made very important contributions in the areas of romantic literary theory and psychoanalytic theory.

Christopher Fynsk’s analysis of Phrase focuses principally on two of its key motifs. Fynsk first deals with the theme of infancy and draws forth the deep relation to Blanchot that is revealed in this text. The second motif which organizes the narrative of the autobiographical component of Phrase (which Lacoue-Labarthe entitles “a history of renunciation”) names the condition of modern poetic speech. Thus, Fynsk interprets the history of renunciation and elucidates the meaning of what Lacoue-Labarthe terms “literature.”

چکیده فارسی

اولین خوانش انتقادی پایدار از عبارت لاکو-لابارت، که بینش هایی را در مورد یک اثر منثور الهام گرفته از فلسفی ارائه می دهد.

این کتاب تفسیری از حجمی از شعر و تأملات نظری (عبارت) توسط فیلیپ لاکو-لابارت فقید را ارائه می‌کند که به طور گسترده به عنوان یکی از مشارکت‌کنندگان عمده در تفکر در مورد رابطه بین فلسفه و ادبیات شناخته می‌شود. در سنت قاره ای آثار او رویکرد ساختارشکنانه به مسئله موضوع را شکل داده و مسیرهای مهمی برای پژوهش در رابطه با موضوع تقلید ادبی گشوده است. او همراه با ژان لوک نانسی در زمینه های نظریه ادبی عاشقانه و نظریه روانکاوی سهم بسیار مهمی داشت.

تحلیل کریستوفر فینسک از عبارت اساساً بر دو موضوع کلیدی آن متمرکز است. فینسک ابتدا به موضوع کودکی می پردازد و رابطه عمیقی را با بلانشو که در این متن آشکار می شود، ترسیم می کند. موتیف دومی که روایت مولفه اتوبیوگرافیک عبارت را سازمان می دهد (که لاکو لابارت آن را «تاریخ انصراف» می نامد) شرایط گفتار شاعرانه مدرن را نام می برد. بنابراین، فینسک تاریخچه انصراف را تفسیر می کند و معنای آنچه را که لاکو-لابارت (Lacoue-Labarthe) «ادبیات» می نامد، روشن می کند.