لایب سان

This book represents a unique contribution to Nietzschean scholarship in its analysis of the concept of power as preliminary to addressing Nietzsches psychological version of will to power. It advances a fresh interpretation of will to power that connects it explicitly to the meaning of human life, and, in so doing, the author addresses major questions such as: What does will to power designate? What does it presuppose? What effects does it engender? What is its status, epistemologically and metaphysically? How is will to power to be evaluated? How persuasive is will to power as an explanation of fundamental human instincts and as the lynchpin of a way of life? The volume argues that Nietzsches psychological notion of will to power cannot plausibly be understood as merely a first-order drive to attain and exert power. Moreover, despite some of the philosophers extravagant rhetoric, will to power is not an inherent instinct to oppress other people or things. Instead, will to power, understood generically, is a second-order desire to have, pursue and attain first-order desires; it bears a relationship to confronting and overcoming resistances and obstacles, and is related to the pursuit of excellence and personal transformation, as well as to experiences of feeling power. As, according to Nietzsches account, all human beings embody will to power, the book concludes that we should distinguish at least three varieties: robust, moderate, and attenuated will to power. Only by doing this, can we understand and evaluate will to power concretely.

چکیده فارسی

این کتاب در تحلیل مفهوم قدرت به عنوان مقدماتی برای پرداختن به نسخه روانشناختی نیچه از اراده به قدرت، کمک منحصر به فردی به دانش نیچه است. این کتاب تفسیر تازه‌ای از اراده به قدرت ارائه می‌کند که آن را به صراحت به معنای زندگی انسان مرتبط می‌کند، و نویسنده با این کار به پرسش‌های عمده‌ای مانند: اراده به قدرت اشاره می‌کند؟ مفروض آن چیست؟ چه اثراتی دارد؟ از نظر معرفتی و متافیزیکی چه جایگاهی دارد؟ اراده به قدرت چگونه ارزیابی می شود؟ اراده به قدرت به عنوان تبیین غرایز اساسی انسان و به عنوان محور یک شیوه زندگی چقدر متقاعد کننده است؟ این جلد استدلال می‌کند که نمی‌توان مفهوم روان‌شناختی نیچه از اراده به قدرت را صرفاً به‌عنوان یک حرکت درجه اول برای دستیابی و اعمال قدرت درک کرد. علاوه بر این، علیرغم لفاظی‌های زیاده‌روی برخی از فیلسوفان، اراده برای قدرت یک غریزه ذاتی برای سرکوب افراد یا اشیاء دیگر نیست. در عوض، اراده به قدرت، که به طور کلی درک می شود، میل مرتبه دومی برای داشتن، پیگیری و رسیدن به خواسته های درجه اول است. رابطه ای با رویارویی و غلبه بر مقاومت ها و موانع دارد و با تعالی و دگرگونی شخصی و همچنین با تجربه احساس قدرت مرتبط است. از آنجایی که طبق روایت نیچه، همه انسان‌ها اراده به قدرت را تجسم می‌دهند، این کتاب به این نتیجه می‌رسد که ما باید حداقل سه نوع را از هم متمایز کنیم: اراده قوی، متوسط ​​و ضعیف. تنها با انجام این کار، می‌توانیم اراده به قدرت را به طور ملموس درک و ارزیابی کنیم.