لایب سان

In 1887, Michelson and Morley tried to observe in laboratory the 'ether drift' by measuring a small difference in the velocity of two perpendicular light beams. The result of their measurements, however, was much smaller than the classical prediction and interpreted as a 'null result'. This was crucial to stimulate the first pioneering formulations of relativity and, as such, it represents a fundamental step in the history of science. Since then, many repetitions of that original experiment have been performed with better and better sensitivity and the standard conclusion has been always the same: no genuine ether drift has ever been detected. However, in the authors' new scheme, the small irregular residuals observed in laboratory show surprising correlations with the direct observations of the Cosmic Microwave Background (CMB) with satellites in space. This opens the possibility of finally linking the CMB to a fundamental reference frame for relativity, with substantial implications for the interpretation of non-locality in the quantum theory. The importance of the issue would require new dedicated experimental tests and significant improvements in the data analysis. Otherwise, without such more stringent checks, these crucial experiments will remain forever as an enigma for physics and the history of science. The book illustrates the many facets of this research together with historical accounts on some leading scientists involved in these measurements.

چکیده فارسی

در سال 1887، مایکلسون و مورلی سعی کردند با اندازه‌گیری یک تفاوت کوچک در سرعت دو پرتو عمود بر هم، «رانش اتر» را در آزمایشگاه مشاهده کنند. با این حال، نتیجه اندازه‌گیری‌های آن‌ها بسیار کوچک‌تر از پیش‌بینی کلاسیک بود و به عنوان «نتیجه صفر» تفسیر می‌شد. این برای تحریک اولین فرمول‌بندی‌های پیشگام نسبیت بسیار مهم بود و به این ترتیب، نشان‌دهنده گامی اساسی در تاریخ علم است. از آن زمان، بسیاری از تکرارهای آزمایش اصلی با حساسیت بهتر و بهتر انجام شده است و نتیجه استاندارد همیشه یکسان بوده است: هیچ رانش واقعی اتری هرگز شناسایی نشده است. با این حال، در طرح جدید نویسندگان، باقیمانده های نامنظم کوچک مشاهده شده در آزمایشگاه، همبستگی های شگفت انگیزی را با مشاهدات مستقیم پس زمینه مایکروویو کیهانی (CMB) با ماهواره ها در فضا نشان می دهد. این امر امکان پیوند CMB را به یک چارچوب مرجع اساسی برای نسبیت، با پیامدهای قابل توجهی برای تفسیر غیرمکانی بودن در نظریه کوانتومی باز می کند. اهمیت موضوع مستلزم آزمایشات تجربی اختصاصی جدید و بهبودهای قابل توجهی در تجزیه و تحلیل داده ها است. در غیر این صورت، بدون چنین بررسی‌های دقیق‌تری، این آزمایش‌های حیاتی برای همیشه به عنوان معمایی برای فیزیک و تاریخ علم باقی خواهند ماند. این کتاب جنبه های متعدد این تحقیق را همراه با گزارش های تاریخی در مورد برخی از دانشمندان برجسته درگیر در این اندازه گیری ها نشان می دهد.