لایب سان

This book examines the phenomenon of social withdrawal in Japan, which ranges from school non-attendance to extreme forms of isolation and confinement, known as hikikomori. Based on extensive original research including interview research with a range of practitioners involved in dealing with the phenomenon, the book outlines how hikikomori expresses itself, how it is treated and dealt with and how it has been perceived and regarded in Japan over time. The author, a clinical psychologist with extensive experience of practice, argues that the phenomenon although socially unacceptable is not homogenous, and can be viewed not as a mental disorder, but as an idiom of distress, a passive and effective way of resisting the many great pressures of Japanese schooling and of Japanese society more widely.

چکیده فارسی

این کتاب پدیده کناره‌گیری اجتماعی در ژاپن را بررسی می‌کند، که از عدم حضور در مدرسه تا اشکال شدید انزوا و حبس، معروف به hikikomori را شامل می‌شود. این کتاب بر اساس تحقیقات اصلی گسترده، از جمله تحقیق مصاحبه با طیف وسیعی از پزشکان درگیر در برخورد با این پدیده، بیان می‌کند که چگونه hikikomori خود را بیان می‌کند، چگونه با آن رفتار می‌شود و با آن برخورد می‌شود و چگونه آن را درک و در نظر می‌گیرند. در ژاپن به مرور زمان نویسنده، یک روانشناس بالینی با تجربه گسترده عمل، استدلال می کند که این پدیده اگرچه از نظر اجتماعی غیرقابل قبول است، همگن نیست، و می تواند نه به عنوان یک اختلال روانی، بلکه به عنوان یک اصطلاح پریشانی، یک روش منفعل و مؤثر برای مقاومت در برابر بسیاری از بزرگان تلقی شود. فشار مدرسه ژاپن و جامعه ژاپن به طور گسترده تر.