لایب سان

Lost City, Found Pyramid delves into the fascinating world of sensational “pseudoarchaeology,” from perennial discoveries of lost pyramids or civilizations to contemporary ghost-hunting and reality TV. It examines how nonscientific pursuit of myths and legends warps both public perceptions of archaeology and of human history itself.
 
A collection of twelve engaging and insightful essays, Lost City, Found Pyramid does far more than argue for the simple debunking of false archaeology. Rather, it brings into focus the value of understanding how and why pseudoarchaeology captures the public imagination. By comprehending pseudoarchaeology’s appeal as a media product, cultural practice, and communication strategy, archaeologists can enhance and enliven how they communicate about real archaeology in the classroom and in the public arena.
 
The first part of Lost City, Found Pyramid provides numerous case studies. Some examine the work of well-intentioned romantics who project onto actual archaeological data whimsical interpretative frameworks or quixotic “proofs” that confirm legends, such as that of the Lost White City of Honduras, or other alternative claims. Other case studies lay bare how false claims may inadvertently lead to the perpetuation of ethnic stereotypes, economic exploitation, political adventurism, and a misunderstanding of science.
 
Offering much of interest to scholars and students of archaeology, archaeology buffs, as well as policy-makers involved in the discovery, curation, and care of archaeological sites and relics, Lost City, Found Pyramid provides an invaluable corrective and hopeful strategy for engaging the public’s curiosity with the compelling world of archaeological discovery.
 

شهر گمشده، هرم پیدا شده به دنیای شگفت‌انگیز «شبه‌باستان‌شناسی» هیجان‌انگیز، از اکتشافات همیشگی اهرام یا تمدن‌های گمشده گرفته تا شکار ارواح معاصر و تلویزیون‌های واقعیت می‌پردازد. این بررسی می‌کند که چگونه تعقیب غیرعلمی اسطوره‌ها و افسانه‌ها، هم برداشت عمومی از باستان‌شناسی و هم از خود تاریخ بشر را مخدوش می‌کند.

مجموعه‌ای از دوازده مقاله جذاب و روشن‌فکر، شهر گمشده، هرم پیدا شده به مراتب بیشتر از بحث در مورد رد کردن ساده باستان‌شناسی نادرست است. درعوض، ارزش درک اینکه چگونه و چرا شبه باستان شناسی تخیل عمومی را جذب می کند، مورد توجه قرار می دهد. با درک جذابیت شبه باستان شناسی به عنوان یک محصول رسانه ای، عملکرد فرهنگی و استراتژی ارتباطی، باستان شناسان می توانند نحوه برقراری ارتباط در مورد باستان شناسی واقعی را در کلاس درس و در عرصه عمومی تقویت و زنده کنند.

بخش اول شهر گمشده، هرم پیدا شدهمطالعات موردی متعددی را ارائه می‌کند. برخی کار رمانتیک های خوش نیت را بررسی می کنند که بر روی داده های باستان شناسی واقعی چارچوب های تفسیری عجیب و غریب یا «اثبات» کیشوتانه ای که افسانه ها را تأیید می کند، مانند شهر سفید گمشده هندوراس، یا سایر ادعاهای جایگزین را بررسی می کنند. مطالعات موردی دیگر آشکار می کند که چگونه ادعاهای نادرست ممکن است به طور ناخواسته به تداوم کلیشه های قومی، استثمار اقتصادی، ماجراجویی سیاسی و سوء تفاهم از علم منجر شود.

 شهر گمشده، هرم پیدا شده که علاقه زیادی به دانشمندان و دانشجویان باستان شناسی، علاقه مندان باستان شناسی، و همچنین سیاست گذارانی که در کشف، نگهداری و مراقبت از مکان ها و آثار باستانی دخیل هستند، بسیار ارزشمند است. استراتژی اصلاحی و امیدوارکننده برای درگیر کردن کنجکاوی عمومی با دنیای جذاب اکتشافات باستان شناسی.