لایب سان

Literature, Performance, and Somaesthetics views textual and extra-textual worlds as intimately connected, as forming a continuum, in fact. The essays – on literature, philosophy and the arts – gathered here derive their theoretical inspirations from two realms where embodiment and agency are particularly stressed: namely, from philosophical somaesthetics, a discipline proposed by Richard Shusterman in 1999, and from performance studies, remarkable for its current expansion. In most general terms, the point of convergence for somaesthetics and performativity is their stressing the agency of the embodied and sentient human self. The contributors explore the question of agency in its various manifestations. They examine the construction of literary characters, with emphasis on the representation of their corporeality and affectivity. They look into the problem of the formation of the literary canon as en-acted rather than established, and into literary history as retold rather than re-written. They also focus on the problems of literary reception, considering it on the physical, visceral level. While showing keen interest in performance studies and somaesthetics, the authors also bring in the expertise gained in their primary fields of research. Hence, the ideas explored in their essays are drawn from philosophy, literary theory, cultural studies, psychology, and hard science. The essays here are concerned with a variety of generic forms – epic literature, lyrical poetry, tragedy, experimental novel, thriller, literary history, theological treatise, documentary, flamenco and opera – in order to outline the field in the humanities where literature, philosophy and performance can meet, and where literary studies can benefit from the approaches offered by performance studies and philosophical somaesthetics.

چکیده فارسی

ادبیات، پرفورمنس و ساماستتیک جهان‌های متنی و برون‌متنی را به‌صورتی نزدیک به هم مرتبط می‌دانند، که در واقع یک زنجیره را تشکیل می‌دهند. مقالات - در مورد ادبیات، فلسفه و هنر - که در اینجا گردآوری شده اند، الهامات نظری خود را از دو قلمرو می گیرند که در آن تجسم و عاملیت به طور خاص تأکید می شود: یعنی از زیبایی شناسی فلسفی، رشته ای که توسط ریچارد شوسترمن در سال 1999 پیشنهاد شد، و از مطالعات اجرائی، قابل توجه برای گسترش فعلی آن در بیشتر اصطلاحات کلی، نقطه همگرایی برای زیبایی شناسی و عملکرد، تأکید آنها بر عاملیت خود انسان متجسم و حساس است. مشارکت کنندگان، مسئله نمایندگی را در جلوه های مختلف آن بررسی می کنند. آنها ساخت شخصیت های ادبی را با تأکید بر نمایش جسمانی و تأثیرپذیری آنها بررسی می کنند. آنها به مشکل شکل‌گیری کانون ادبی به‌جای تثبیت‌شده، و به تاریخ ادبی به‌عنوان بازگویی و نه بازنویسی، نگاه می‌کنند. آنها همچنین بر مشکلات دریافت ادبی با در نظر گرفتن آن در سطح فیزیکی و احشایی تمرکز می کنند. در حالی که نویسندگان علاقه زیادی به مطالعات عملکرد و زیبایی‌شناسی نشان می‌دهند، نویسندگان نیز تخصص به‌دست‌آمده در زمینه‌های تحقیقاتی اولیه خود را به همراه می‌آورند. از این رو، ایده های مورد بررسی در مقالات آنها از فلسفه، نظریه ادبی، مطالعات فرهنگی، روانشناسی و علوم سخت استخراج شده است. مقاله‌ها در اینجا به انواع اشکال عمومی - ادبیات حماسی، شعر غنایی، تراژدی، رمان تجربی، هیجان‌انگیز، تاریخ ادبی، رساله الهیات، مستند، فلامنکو و اپرا - می‌پردازند تا زمینه‌ای را در علوم انسانی که در آن ادبیات، فلسفه وجود دارد، ترسیم کنند. و عملکرد می تواند ملاقات کند، و جایی که مطالعات ادبی می توانند از رویکردهای ارائه شده توسط مطالعات عملکرد و زیبایی شناسی فلسفی بهره ببرند.