لایب سان

This book analyzes and describes the development and aspects of imagery techniques, a primary mode of mystical experience, in twentieth century Jewish mysticism. These techniques, in contrast to linguistic techniques in medieval Kabbalah and in contrast to early Hasidism, have all the characteristics of a full screenplay, a long and complicated plot woven together from many scenes, a kind of a feature film. Research on this development and nature of the imagery experience is carried out through comparison to similar developments in philosophy and psychology and　is fruitfully contextualized within broader trends of western and eastern mysticism.

چکیده فارسی

این کتاب توسعه و جنبه‌های تکنیک‌های تصویرسازی، شیوه اولیه تجربه عرفانی، را در عرفان یهودی قرن بیستم تحلیل و توصیف می‌کند. این تکنیک‌ها برخلاف تکنیک‌های زبانی در کابالای قرون وسطی و برخلاف حسیدیسم اولیه، تمام ویژگی‌های یک فیلم‌نامه کامل را دارند، طرحی طولانی و پیچیده که از صحنه‌های زیادی به هم تنیده شده، نوعی فیلم بلند. تحقیق در مورد این توسعه و ماهیت تجربه تصویرسازی از طریق مقایسه با پیشرفت‌های مشابه در فلسفه و روان‌شناسی انجام می‌شود و به طور مثمر ثمری در گرایش‌های گسترده‌تر عرفان غربی و شرقی گنجانده می‌شود.