لایب سان

"The Great Guskin" (John Lahr, The New Yorker) shares the approach he uses to help actors land roles, develop them, and keep them alive

Harold Guskin is an "acting doctor" whose clients include Kevin Kline, Glenn Close, James Gandolfini, Bridget Fonda, and dozens more. In How to Stop Acting, Guskin reveals the insights and techniques that have worked wonders for beginners as well as stars. Instead of yet another "method," Guskin offers a strategy based on a radically simple and refreshing idea: that the actor's work is not to "create a character" but rather to be continually, personally responsive to the text, wherever his impulse takes him, from first read-through to final performance. From this credo derives an entirely new perspective on auditioning and the challenge of developing a role and keeping it fresh, even over hundreds of performances. Drawing on examples from his clients' work and his own, Guskin presents acting as a constantly evolving exploration rather than as a progression toward a fixed goal. He also offers sound and original advice on adapting to the particular demands of television and film, playing difficult emotional scenes, tackling the Shakespearean and other great roles, and more. His book will find an eager and appreciative audience among novices and established actors alike.

چکیده فارسی

«گاسکین بزرگ» (جان لاهر، نیویورکر) رویکردی را که برای کمک به بازیگران برای بازی کردن نقش‌ها، توسعه آنها و زنده نگه داشتن آنها استفاده می‌کند به اشتراک می‌گذارد

هارولد گاسکین یک "دکتر بازیگر" است که مشتریانش عبارتند از کوین کلاین، گلن کلوز، جیمز گاندولفینی، بریجت فوندا، و ده ها نفر دیگر. در چگونه بازیگری را متوقف کنیم، گاسکین بینش‌ها و تکنیک‌هایی را نشان می‌دهد که برای مبتدیان و همچنین ستاره‌ها معجزه کرده‌اند. گاسکین به جای «روش» دیگر، استراتژی مبتنی بر یک ایده کاملاً ساده و تازه ارائه می‌کند: کار بازیگر «خلق یک شخصیت» نیست، بلکه به طور مستمر و شخصاً به متن پاسخ می‌دهد، هر جا که انگیزه‌اش او را ببرد. ، از اولین خواندن تا اجرای نهایی. از این باور، دیدگاهی کاملاً جدید در مورد تست بازیگری و چالش توسعه یک نقش و تازه نگه داشتن آن، حتی بیش از صدها اجرا، نشأت می‌گیرد. گاسکین با تکیه بر نمونه هایی از کار مشتریانش و کارهای خودش، عمل را به عنوان یک اکتشاف دائما در حال تکامل به جای پیشرفت به سمت یک هدف ثابت معرفی می کند. او همچنین توصیه‌های درست و بدیعی در مورد انطباق با خواسته‌های خاص تلویزیون و فیلم، بازی در صحنه‌های احساسی دشوار، پرداختن به شکسپیر و سایر نقش‌های بزرگ و غیره ارائه می‌دهد. کتاب او مخاطبان مشتاق و قدردانی را در میان بازیگران تازه کار و شناخته شده پیدا خواهد کرد.