لایب سان

This book reflects on the role of social media in the past two decades in Southeast Asia. It traces the emergence of social media discourse in Southeast Asia, and its potential as a "liberation technology" in both democratizing and authoritarian states. It explains the growing decline in internet freedom and increasingly repressive and manipulative use of social media tools by governments, and argues that social media is now an essential platform for control. The contributors detail the increasing role of "disinformation" and "fake news" production in Southeast Asia, and how national governments are creating laws which attempt to address this trend, but which often exacerbate the situation of state control.

From Grassroots Activism to Disinformation explores three main questions: How did social media begin as a vibrant space for grassroots activism to becoming a tool for disinformation? Who were the main actors in this transition: governments, citizens or the platforms themselves? Can reformists "reclaim" the digital public sphere? And if so, how?

چکیده فارسی

این کتاب به نقش رسانه‌های اجتماعی در دو دهه گذشته در آسیای جنوب شرقی بازتاب می‌دهد. ظهور گفتمان رسانه های اجتماعی در جنوب شرقی آسیا و پتانسیل آن به عنوان یک "فناوری آزادی بخش" در هر دو دولت دموکراتیز و مستبد را دنبال می کند. این کاهش روزافزون آزادی اینترنت و استفاده فزاینده سرکوبگرانه و دستکاری شده از ابزار رسانه های اجتماعی توسط دولت ها را توضیح می دهد و استدلال می کند که رسانه های اجتماعی اکنون یک پلت فرم ضروری برای کنترل هستند. مشارکت‌کنندگان نقش فزاینده تولید «اطلاعات نادرست» و «اخبار جعلی» در آسیای جنوب شرقی و اینکه چگونه دولت‌های ملی در حال ایجاد قوانینی هستند که سعی در رسیدگی به این روند دارند، اما اغلب وضعیت کنترل دولتی را تشدید می‌کنند، توضیح می‌دهند.

از فعالیت مردمی تا اطلاعات نادرست سه سوال اصلی را بررسی می‌کند: چگونه رسانه‌های اجتماعی به عنوان فضایی پر جنب و جوش برای فعالیت‌های مردمی شروع به تبدیل شدن به ابزاری برای اطلاعات نادرست کردند؟ بازیگران اصلی این گذار چه کسانی بودند: دولت ها، شهروندان یا خود پلتفرم ها؟ آیا اصلاح طلبان می توانند حوزه عمومی دیجیتال را "بازپس گیری" کنند؟ و اگر چنین است، چگونه؟