لایب سان

Jesus and Darwin do battle on car bumpers across America. Medallions of fish symbolizing Jesus are answered by ones of amphibians stamped ''Darwin,'' and stickers proclaiming ''Jesus Loves You'' are countered by ''Darwin Loves You.'' The bumper sticker debate might be trivial and the pronouncement that ''Darwin Loves You'' may seem merely ironic, but George Levine insists that the message contains an unintended truth. In fact, he argues, we can read it straight. Darwin, Levine shows, saw a world from which his theory had banished transcendence as still lovable and enchanted, and we can see it like that too--if we look at his writings and life in a new way.

Although Darwin could find sublimity even in ants or worms, the word ''Darwinian'' has largely been taken to signify a disenchanted world driven by chance and heartless competition. Countering the pervasive view that the facts of Darwin's world must lead to a disenchanting vision of it, Levine shows that Darwin's ideas and the language of his books offer an alternative form of enchantment, a world rich with meaning and value, and more wonderful and beautiful than ever before. Without minimizing or sentimentalizing the harsh qualities of life governed by natural selection, and without deifying Darwin, Levine makes a moving case for an enchanted secularism--a commitment to the value of the natural world and the human striving to understand it.

چکیده فارسی

عیسی و داروین در سرتاسر آمریکا بر سر سپر اتومبیل می جنگند. مدال‌های ماهی نماد عیسی توسط یکی از دوزیستان با مهر داروین پاسخ داده می‌شود و برچسب‌هایی که «عیسی تو را دوست دارد» با «داروین دوستت دارد» پاسخ داده می‌شود. «داروین تو را دوست دارد» ممکن است صرفاً کنایه آمیز به نظر برسد، اما جورج لوین اصرار دارد که این پیام حاوی یک حقیقت ناخواسته است. در واقع، او استدلال می کند، ما می توانیم آن را مستقیم بخوانیم. داروین، لوین نشان می‌دهد، جهانی را که نظریه‌اش تعالی را از آن بیرون کرده بود، هنوز دوست‌داشتنی و مسحورکننده می‌دید، و ما نیز می‌توانیم آن را چنین ببینیم - اگر به نوشته‌ها و زندگی او به شیوه‌ای جدید نگاه کنیم.

اگرچه داروین حتی در مورچه‌ها یا کرم‌ها هم می‌توانست تعالی پیدا کند، کلمه «داروینی» عمدتاً به معنای دنیایی افسون‌شده است که بر اثر شانس و رقابت بی‌قلب هدایت می‌شود. لوین در مقابله با این دیدگاه فراگیر مبنی بر اینکه حقایق جهان داروین باید به بینشی افسون کننده از آن منتهی شود، نشان می‌دهد که ایده‌های داروین و زبان کتاب‌های او شکلی جایگزین از افسون ارائه می‌دهند، جهانی غنی از معنا و ارزش، و شگفت‌انگیزتر و زیباتر. نسبت به قبل بدون به حداقل رساندن یا احساساتی کردن کیفیت های خشن زندگی که توسط انتخاب طبیعی اداره می شود، و بدون خدایی کردن داروین، لوین موردی متحرک برای سکولاریسم مسحورآمیز ارائه می دهد - تعهدی به ارزش جهان طبیعی و تلاش انسان برای درک آن.

>