لایب سان

Provides a new perspective on important linguistic issues in philosophical and religious Daoism through the comparative lens of twentieth-century European philosophies of language.

From its earliest origins in the Dao De Jing, Daoism has been known as a movement that is skeptical of the ability of language to fully express the truth. While many scholars have compared the earliest works of Daoism to language-skeptical movements in twentieth-century European philosophy and have debated to what degree early Daoism does or does not resemble these recent movements, Daniel Fried breaks new ground by examining a much broader array of Daoist materials from ancient and medieval China and showing how these works influenced ideas about language in medieval religion, literature, and politics. Through an extended comparison with a broad sample of European philosophical works, the book explores how ideas about language grow out of a given historical moment and advances a larger argument about how philosophical and religious ideas cannot be divided into “content” and “context.”

Daniel Fried is Associate Professor of Chinese and Comparative Literature at the University of Alberta, and is President of the Association of Chinese and Comparative Literature.

چکیده فارسی

از دریچه تطبیقی ​​فلسفه های زبان اروپایی در قرن بیستم، دیدگاه جدیدی را در مورد مسائل مهم زبانی در دائوئیسم فلسفی و دینی ارائه می دهد.

دائوئیسم از ابتدایی ترین خاستگاه خود در دائو دی جینگ به عنوان جنبشی شناخته شده است که نسبت به توانایی زبان برای بیان کامل حقیقت شک دارد. در حالی که بسیاری از محققان نخستین آثار دائوئیسم را با جنبش‌های شک‌آمیز زبانی در فلسفه اروپایی قرن بیستم مقایسه کرده‌اند و بحث کرده‌اند که تا چه حد دائوئیسم اولیه به این جنبش‌های اخیر شباهت دارد یا نه، دانیل فرید با بررسی طیف وسیع‌تری از این جنبش‌ها راه جدیدی را باز می‌کند. مطالب دائوئیستی از چین باستان و قرون وسطی و نشان دادن اینکه چگونه این آثار بر ایده‌های مربوط به زبان در دین، ادبیات و سیاست قرون وسطی تأثیر گذاشته است. از طریق مقایسه گسترده با نمونه وسیعی از آثار فلسفی اروپایی، این کتاب به بررسی چگونگی رشد ایده‌های زبان در یک لحظه تاریخی معین می‌پردازد و بحث بزرگ‌تری را در مورد اینکه چگونه نمی‌توان ایده‌های فلسفی و مذهبی را به «محتوا» و «زمینه» تقسیم کرد، ارائه می‌کند.

دانیل فرید، دانشیار ادبیات چینی و تطبیقی ​​در دانشگاه آلبرتا، و رئیس انجمن ادبیات چینی و تطبیقی ​​است.