لایب سان

This book explores the concept of liminality in the representation of women in eighteenth and nineteenth century literature, as well as in contemporary rewritings, such as novels, films, television shows, videogames, and graphic novels. In particular, the volume focuses on vampires, prostitutes, quixotes, and detectives as examples of new women who inhabit the margins of society and populate its narratives. Therefore, it places together for the first time four important liminal identities, while it explores a relevant corpus that comprises four centuries and several countries. Its diachronic, transnational, and comparative approach emphasizes the representation across time and space of female sexuality, gender violence, and women’s rights, also employing a liminal stance in its literary analysis: facing the past in order to understand the present. By underlining the dialogue between past and present this monograph contributes to contemporary debates on the representation of women and the construction of femininity as opposed to hegemonic masculinity, for it exposes the line of thought that has brought us to the present moment, hence, challenging assumed stereotypes and narratives. In addition, by using popular narratives and media, the present work highlights the value of literature, films, or alternative forms of storytelling to understand how women’s place in society, their voice, and their presence have been and are still negotiated in spaces of visibility, agency, and power.

چکیده فارسی

این کتاب مفهوم حد و مرز را در بازنمایی زنان در ادبیات قرن هجدهم و نوزدهم، و همچنین در بازنویسی‌های معاصر، مانند رمان‌ها، فیلم‌ها، نمایش‌های تلویزیونی، بازی‌های ویدیویی، و رمان‌های گرافیکی بررسی می‌کند. به طور خاص، این جلد بر خون‌آشام‌ها، فاحشه‌ها، کیشوت‌ها و کارآگاه‌ها به‌عنوان نمونه‌هایی از زنان جدیدی که در حاشیه‌های جامعه ساکن هستند و روایت‌های آن را پر می‌کنند، تمرکز دارد. بنابراین، برای اولین بار چهار هویت مرزی مهم را در کنار هم قرار می دهد، در حالی که مجموعه ای مرتبط را که شامل چهار قرن و چندین کشور است، بررسی می کند. رویکرد دیاکرونیک، فراملی و تطبیقی ​​آن بر بازنمایی جنسیت زنانه، خشونت جنسیتی، و حقوق زنان در طول زمان و مکان تأکید می‌کند و همچنین در تحلیل ادبی خود از موضعی مرزی استفاده می‌کند: مواجهه با گذشته برای درک زمان حال. این تک نگاری با تأکید بر گفتگو بین گذشته و حال به بحث های معاصر در مورد بازنمایی زنان و ساخت زنانگی در مقابل مردانگی هژمونیک کمک می کند، زیرا خط فکری را که ما را به لحظه حال رسانده است، آشکار می کند، بنابراین، فرضیات چالش برانگیز را به نمایش می گذارد. کلیشه ها و روایت ها علاوه بر این، اثر حاضر با استفاده از روایات و رسانه های عامه پسند، ارزش ادبیات، فیلم یا اشکال جایگزین داستان سرایی را برجسته می کند تا بفهمد چگونه جایگاه زن در جامعه، صدای آنها و حضور آنها در فضاهای قابل مشاهده مورد مذاکره بوده و هست. ، نمایندگی و قدرت.