لایب سان

Anyone who has spent time in a hospital as a patient or family member of a patient hopes that those who attend to us or our loved ones are at their professional best and that they care for us in ways that console us and preserve our dignity. This book takes an intimate look at how health care practitioners struggle to live up to their professional and caring ideals through (or during?) twelve-hour shifts on the hospital floor.

From 3,200 hours of participant-observation and 500 hours of follow-up interviews with twenty-one doctors, thirty registered nurses, twenty-one respiratory therapists, twenty medical social workers, and eighteen occupational, physical, and speech therapists, the authors create a complex picture of the workplace conflicts that different types of health care practitioners face. Though all these groups espouse caring ideals, professional interests and a curative orientation dominate in patient care and interoccupational relations. Because emotive caring is not supported by the organization of health care in the hospital, it becomes an individual virtue that overworked staff find hard to perform, and it takes on an ideological form that obscures the status hierarchy among practitioners. Conflicts between practitioners rest upon the ranking of each group's knowledge base. They manifest in efforts to work as a team or set limits on practitioner responsibilities and in differing views on unionization.

چکیده فارسی

هرکسی که مدتی را به عنوان بیمار یا عضوی از خانواده بیمار در بیمارستان گذرانده است، امیدوار است که کسانی که از ما یا عزیزانمان مراقبت می کنند در بهترین حالت حرفه ای خود باشند و به گونه ای از ما مراقبت کنند که ما را تسلی دهد و از ما محافظت کند. کرامت. این کتاب نگاهی دقیق دارد به این که چگونه پزشکان مراقبت های بهداشتی برای تحقق آرمان های حرفه ای و مراقبتی خود از طریق شیفت های دوازده ساعته (یا در طول؟) در طبقه بیمارستان تلاش می کنند.

نویسندگان از 3200 ساعت مشاهده مشارکتی و 500 ساعت مصاحبه پیگیری با بیست و یک پزشک، سی پرستار ثبت نام شده، بیست و یک درمانگر تنفسی، بیست مددکار اجتماعی پزشکی و هجده کارشناس، فیزیکی و گفتار درمانگر، تصویر پیچیده ای از تعارضات محل کار که انواع مختلف پزشکان مراقبت های بهداشتی با آن مواجه هستند. اگرچه همه این گروه‌ها از آرمان‌های مراقبتی حمایت می‌کنند، اما علایق حرفه‌ای و جهت‌گیری درمانی در مراقبت از بیمار و روابط بین شغلی غالب است. از آنجایی که مراقبت عاطفی توسط سازمان مراقبت های بهداشتی در بیمارستان پشتیبانی نمی شود، به یک فضیلت فردی تبدیل می شود که کارکنان بیش از حد کار به سختی انجام می دهند، و شکل ایدئولوژیکی به خود می گیرد که سلسله مراتب وضعیت را در میان شاغلین پنهان می کند. تضاد بین تمرین‌کنندگان به رتبه‌بندی پایگاه دانش هر گروه بستگی دارد. آنها در تلاش برای کار به عنوان یک تیم یا تعیین محدودیت برای مسئولیت های پزشک و در دیدگاه های متفاوت در مورد اتحادیه سازی ظاهر می شوند.