لایب سان

Psychopharmacology is a swiftly evolving field, with new drugs coming onto the market and existing drugs being approved for new treatments at a rapid pace. This new edition of Clinical Manual of Addiction Psychopharmacology offers current information on the pharmacology of the major classes of drugs related to addiction, as well as the latest pharmacological treatment of dependence on these drugs. Advances have been made in the treatment of opioid, alcohol, and tobacco dependence, in particular, and these chapters have been thoroughly updated. In addition, the manual reflects recent research findings and evidence-based perspectives on the pharmacological actions of other drugs of abuse. The editors have adopted a therapeutic focus that will prove indispensable to clinicians challenged to identify effective pharmacotherapy treatments for their patients with substance use disorders. For example, the importance of identifying co-occurring medical problems and psychiatric syndromes is emphasized to avoid undermining the therapeutic effects of treatment, and the efficacy of combining nonpharmacological treatment, such as psychotherapy, is also explored. Prescribing clinicians, social workers, and other mental health practitioners will find Clinical Manual of Addiction Psychopharmacology invaluable in their work with individuals with substance-related disorders.

چکیده فارسی

روان فارماکولوژی رشته ای است که به سرعت در حال تکامل است، با داروهای جدیدی که وارد بازار می شوند و داروهای موجود برای درمان های جدید با سرعتی سریع تایید می شوند. این ویرایش جدید از راهنمای بالینی روان‌داروسازی اعتیاد، اطلاعات فعلی در مورد فارماکولوژی کلاس‌های اصلی داروهای مرتبط با اعتیاد و همچنین آخرین درمان دارویی وابستگی به این داروها را ارائه می‌دهد. به ویژه در درمان اعتیاد به مواد افیونی، الکل و تنباکو پیشرفت هایی حاصل شده است و این فصل ها به طور کامل به روز شده اند. علاوه بر این، این راهنما یافته‌های تحقیقاتی اخیر و دیدگاه‌های مبتنی بر شواهد در مورد اقدامات دارویی سایر داروهای سوء مصرف را منعکس می‌کند. ویراستاران تمرکز درمانی را اتخاذ کرده‌اند که برای پزشکانی که برای شناسایی درمان‌های دارویی مؤثر برای بیماران خود با اختلالات مصرف مواد به چالش کشیده شده‌اند، ضروری است. به عنوان مثال، اهمیت شناسایی مشکلات پزشکی و سندرم‌های روانپزشکی برای جلوگیری از تضعیف اثرات درمانی درمان تاکید می‌شود و اثربخشی ترکیب درمان‌های غیردارویی، مانند روان‌درمانی نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد. تجویز پزشکان، مددکاران اجتماعی و سایر پزشکان سلامت روان، راهنمای بالینی روان داروسازی اعتیاد را در کارشان با افراد مبتلا به اختلالات مرتبط با مواد ارزشمند می یابند.