لایب سان

By applying cultural-historical activity theory and expansive learning theory to educational research, this volume illuminates new forms of educational activities as collaborative interventions in schools and communities where learners and practitioners generate expansive learning so that they can collectively transform their activities and expand their agency for themselves. It covers four cases of activity-theoretical formative intervention studies conducted in Japan, which are related to: fostering children’s expansive learning in classroom lessons; teachers as collaborative change agents in redesigning schools; expanding the school activity from below; and emerging knotworking agency in community-based disaster prevention learning. This book employs activity theory as a general theoretical framework of human learning and development to connect focal data from empirical and interventional studies on real human learning in specific educational settings in Japan. In this way, the book illustrates how the general theoretical framework could be used to understand a specific socio-cultural milieu, that is, the Japanese context. It also shows the universal relevance of the Japanese context of educational activity on broader international research, analyzing concrete empirical data from specific settings in Japan. In conclusion this book creates new understanding and develops a cohesive framework of the agentic and hybrid nature of educational activities as collaborative interventions in the expansion of learning.

چکیده فارسی

با بکارگیری تئوری فعالیت فرهنگی-تاریخی و نظریه یادگیری گسترده در تحقیقات آموزشی، این جلد اشکال جدیدی از فعالیت های آموزشی را به عنوان مداخلات مشترک در مدارس و جوامعی که فراگیران و شاغلین در آن یادگیری گسترده ایجاد می کنند را روشن می کند تا بتوانند به طور جمعی فعالیت های خود را تغییر داده و گسترش دهند. نمایندگی آنها برای خودشان این چهار مورد از مطالعات مداخله‌ای شکل‌دهنده فعالیتی-نظری انجام‌شده در ژاپن را پوشش می‌دهد که به موارد زیر مربوط می‌شود: تقویت یادگیری گسترده کودکان در کلاس‌های درس؛ معلمان به عنوان عوامل تغییر مشارکتی در طراحی مجدد مدارس؛ گسترش فعالیت مدرسه از پایین؛ و آژانس گره‌کاری نوظهور در آموزش پیشگیری از بلایا مبتنی بر جامعه. این کتاب از تئوری فعالیت به عنوان یک چارچوب نظری کلی از یادگیری و توسعه انسانی برای اتصال داده های کانونی از مطالعات تجربی و مداخله ای در مورد یادگیری واقعی انسان در محیط های آموزشی خاص در ژاپن استفاده می کند. به این ترتیب، این کتاب نشان می‌دهد که چگونه می‌توان از چارچوب نظری کلی برای درک یک محیط اجتماعی-فرهنگی خاص، یعنی بافت ژاپنی استفاده کرد. همچنین ارتباط جهانی زمینه فعالیت آموزشی ژاپنی را در تحقیقات بین المللی گسترده تر، تجزیه و تحلیل داده های تجربی ملموس از تنظیمات خاص در ژاپن نشان می دهد. در پایان، این کتاب درک جدیدی ایجاد می‌کند و چارچوبی منسجم از ماهیت عاملی و ترکیبی فعالیت‌های آموزشی به عنوان مداخلات مشارکتی در گسترش یادگیری ایجاد می‌کند.