لایب سان

in the first century of air power, the single most significant act was the bombing of London by the Gotha bombers of the Kaiser’s fledging air force in 1917. This raid, coming on the back of the increasing use and determinant of air power over the battlefields of Northern Europe during the First World War, identified the key and enduring characteristics of air power: range, speed, agility and adaptability. If contemporary proof was required, it was these same aspects of the capability of air power that enabled the Royal Air Force and its sister air forces, from Europe, the United States and the Middle East, to rapidly launch the highly-effective operation into Libya in the spring of 2011. This multi-faceted action saw a major extraction of entitled personnel from under the nose of a potentially very hostile and militarily capable nation. The subsequent kinetic missions precisely and discriminately nullified the regime’s military capability with the absolute minimum of deaths, injuries and damage to the regime’s fighters, the civilian population and that country’s infrastructure.

چکیده فارسی

در قرن اول نیروی هوایی، تنها مهم‌ترین اقدام بمباران لندن توسط بمب‌افکن‌های گوتا نیروی هوایی نوپای قیصر در سال 1917 بود. این حمله به دلیل استفاده روزافزون و تعیین‌کننده نیروی هوایی صورت گرفت. در طول جنگ جهانی اول در میدان های نبرد شمال اروپا، ویژگی های کلیدی و پایدار نیروی هوایی را شناسایی کرد: برد، سرعت، چابکی و سازگاری. اگر به اثبات معاصر نیاز بود، همین جنبه‌های توانایی نیروی هوایی بود که نیروی هوایی سلطنتی و نیروهای هوایی خواهرش از اروپا، ایالات متحده و خاورمیانه را قادر ساخت تا به سرعت عملیات بسیار مؤثر را در لیبی آغاز کنند. در بهار 2011. این اقدام چند وجهی شاهد بیرون آمدن عمده پرسنل مستحق از زیر بینی یک کشور بالقوه بسیار متخاصم و توانمند از نظر نظامی بود. مأموریت‌های جنبشی بعدی دقیقاً و با تبعیض توانایی نظامی رژیم را با حداقل مرگ، مجروحیت و آسیب به مبارزان رژیم، جمعیت غیرنظامی و زیرساخت‌های آن کشور از بین برد.